Het equivalent van 106 Saudi Arabië's

Onze mondiale energievoorziening staat aan de vooravond van een omwenteling. En neen, dat is geen overdrijving. Meer nog... die doorbraak zou veel sneller kunnen komen dan eerder gedacht.

De gekende thorium-voorraden bedragen zo’n 6,2 miljoen ton. Vergelijk dit met de 270 miljard vaten ruwe olie die in Saudi Arabië onder de grond zitten. Wanneer thorium-reactoren worden opgestart voor onze dagelijkse elektriciteitsproductie, dan boren we daarmee een energiebron aan die zo maar even 48.980.000 TWh bedraagt. Dat is 106 keer meer energie dan alle Saudische olievoorraden.

Onze meest conservatieve en inspiratieloze wetenschappers lachten het al die jaren weg. Wanneer het over thorium-reactoren ging, kropen ze reflexmatig in hun schulp en reageren tot op vandaag laconiek, “Dat horen we nu al 40 jaar. Thorium is toekomstmuziek en dat zal het altijd blijven. Het is een illusie omdat het gewoon niet werkt. Het is technisch niet haalbaar.”

Sedert 2011 test China een experimentele thorium-reactor in de Gobi-woestijn van Binnen-Mongolië. Dat wisten we, ook al werden die geruchten door Peking nooit formeel ontkend of bevestigd. Dat was tot vorige week.

“China has world’s first operational thorium nuclear reactor thanks to strategic stamina”

- South China Morning Post, 17 April 2025

De Chinese thorium-reactor in de Gobi-woestijn is niet langer experimenteel. Het is een proof of concept en heeft inmiddels duizenden lasturen op de teller. De meest recente doorbraak kwam er enkele weken geleden toen de reactor voor het eerst met nieuwe brandstof werd geladen terwijl de reactor volcontinu bleef draaien. Daarmee is een cruciale stap voorwaarts gezet naar civiele toepassingen. Voeg daaraan toe dat thorium zich in tegenstelling tot uranium hoegenaamd niet leent tot nucleaire bewapening.

Thorium werd in 1830 ontdekt in Noorwegen als een ‘rare earth’ zonder directe inzetbaarheid. Pas in 1941 slaagden Amerikaanse wetenschappers in het splijten van een thorium-atoom waarbij een onvoorstelbare hoeveelheid energie vrij kwam. Reeds in 1962 werd een Amerikaans cargoschip uitgerust met een thorium-reactor. Het schip en de reactor zouden tot 1972 operationeel blijven. Ook aan wal draaiden zulke reactoren. In de kelders van Oak Ridge National Laboratory produceerde een reactor in de periode 1965 tot 1969 continu elektriciteit gedurende 13.000 lasturen. In 1972 legde president R.M. Nixon het thorium-verhaal stil en werd voorrang gegeven aan plutonium en uranium, splijtstoffen die wel in aanmerking kwamen voor nucleaire bewapening. Door het gebruik van uranium voor zowel civiele en militaire doeleinden, kon de ware omvang van het Amerikaanse nucleaire arsenaal niet worden afgeleid uit het traceerbare uraniumverbruik.

En dan… de atoomramp in Fukushima in 2011 die de wereld tot op vandaag in een latente paniektoestand bracht. Het westen en het oosten reageerden totaal verschillend op deze wake-up call. Waar West-Europese mogendheden besloten om overhaast de nucleaire kernreactoren stil te leggen en uit te faseren, schakelde China haar thorium-onderzoek in een hogere versnelling. We zijn nu 14 jaar later en in Europa kibbelt de politiek nog steeds over de vraag of kernenergie tot het verleden behoort, terwijl China diezelfde 14 jaren heeft gebruikt om aan de toekomst te werken en vandaag een operationele thorium-reactor heeft afgeleverd. Daar staan we dan.

Experten menen dat China hiermee een technologische voorsprong van 10 jaar heeft opgebouwd en tegen het jaar 2030 (of vroeger) in staat zal zijn commerciële thorium-reactoren aan te bieden aan de 41 partner-landen in de SCO, BRICS+ en BRI. Thorium-reactoren zijn goedkoper, veiliger en krachtiger dan de huidige generatie van LWR’s (Light Water Reactor) of FBR’s (Fast Breeder Reactor).

Bij aanvang zal China wellicht kleine modulaire reactoren aanbieden om daarna over te gaan tot de bouw van grotere geïnstalleerde vermogens, die krachtiger, goedkoper en veiliger zijn dan onze huidige PWR vloot (Pressurized Water Reactor) in Doel en Tihange. Daar staan we dan.

Hiermee wordt het speelveld definitief verlegd. Het is een ‘game changer’, zowel geopolitiek als technologisch. Thorium-reactoren bieden antwoord op het exploderende energiebehoefte voor AI, big-data en crypto. De productie van drinkwater met grote ontziltingsinstallaties wordt plots betaalbaar en technisch haalbaar. Ook op de snel stijgende energiebehoefte in de mijnbouw bieden SMR’s een pasklaar antwoord. Zeevaart is wellicht de industrietak waar we deze technologie breed uitgerold zullen zien. Chinese buurlanden en de Arabische golfstaten behoren tot eerste gegadigden en ook Rosatom, de wereldleider in nucleaire turn-key installaties, wordt tot de bevoorrechte partners gerekend om deze Chinese technologie onder de BRI-landen ‘one Belt one Road Initiative’ te verspreiden.

Zoals we in een eerdere publicatie reeds bespraken, zal iedere kilogram thorium op korte termijn geen enkel vat aardolie, geen ton steenkool en geen kubieke meter aardgas uit de markt prijzen. Het belooft eens temeer een energiebron te worden die we toevoegen aan de mix, in onze zucht naar steeds meer, meer en meer energie.

Dit is een zoveelste technologie en essentiële industrietak waarin China nu het voortouw neemt. De technologie bestaat sinds de jaren ‘50 en het potentieel was al die tijd glashelder. Maar we hebben nooit echt werk van gemaakt van de verdere ontwikkeling. In ruil voerden we oeverloos dogmatische discussies over kernenergie en hebben we windturbines en zonnepanelen geplaatst. Daar staan we dan.

---

Reageren kan in de comments. Vindt u deze publicatie de moeite waard, deel deze dan gerust, re-stack of klik op het 🩶.

disclaimer : deze publicatie is geen financieel advies. De informatie die hier wordt gedeeld, mag niet worden gebruikt als basis voor beleggingsbeslissingen.