Was dit nu een bail-out, of toch niet?

De Commander in Chief beweert dat dit reddingsplan de belastingbetaler niets zal kosten. Is dat zo en wat als we verder kijken dan alleen Silicon Valley Bank?

De Amerikaanse overheid heeft bij monde van President Joe Biden weer heldendaden verricht. In plaats van Silicon Valley Bank op grootmoeder’s wijze failliet te laten gaan, kiest men voor een verkapte bail-out en vergoedt men de depositohouders. De Commander in Chief beweert dat het de belastingbetaler niets zal kosten. het reddingsplan heeft ook een klinkende naam gekregen, de BTFP, “the Broad Term Funding Program”.

Een reddingsplan is geen herstructurering

Laat ons even overlopen wat de Biden-administratie daarmee zonet heeft gedaan? Vooreerst. Hij heeft zo maar even 7.000 miljard naar voren geschoven. Wat ja, dat is het onverzekerde bedrag op de zichtrekeningen van alle Amerikaanse deposito-houders samen. Met deze beslissing heeft Biden niet alleen de $151mld van SVB-klanten verzekerd, hij heeft ook alle andere banken en hun deposito-houders diezelfde garantie gegeven. Want wat voor SVB kan, kan ook voor iedere andere Amerikaanse bank. Meteen ook het signaal dat niemand nog een deposito-verzekering hoeft af te sluiten, want Biden verzekert je deposito-rekening nu gratis, zonder verzekeringspolis. En niet voor de door FDIC ingestelde bovengrens van $250.000 per rekening. Neen, voor het gehele bedrag. Hiermee koopt de Federal Reserve $7.000 miljard aan unfunded liabilities.

Ter info : tot 2008 bedroeg de garantie nog $100.000 per rekening. Die limiet werd sindsdien opgetrokken tot $250.000. Ook deze limiet wordt nu afgevoerd. De FDIC garandeert nu het totale bedrag van iedere deposito-houder, zonder bovengrens of beperking.

Gratis is het zeker niet en denk nu niet dat dit de Amerikaanse belastingbetaler niets zal kosten, zoals Joe Biden of Janet Yellen beweert . Toegeven, het is geen zuivere bail-out. In zijn speech van gisteren maakte Joe Biden zich sterk dat de aandeelhouders van SVBank niet worden vergoed en dat het top-management van de bank wordt gewisseld.

Het verschil met 90 jaar geleden is groot. Toen Amerikaanse banken tijdens de Grote Recessie van 1930 in de problemen raakten, verdampte hooguit 2% aan spaargelden bij bankroete banken. Die 2% van destijds is een habbekrats in vergelijking met de verdamping en vernietiging die we nu reeds zien door inflatie. Een inflatie veroorzaakt door een ongebreidelde expansie van de totale money supply, bank credit en extreem lage rentevoeten. Er staat duidelijk geen maat op de balance sheet van Federal Reserve die hiermee de kaap van $10.000 miljard nadert.

Keren we even terug naar wat Joe Biden beweerde tijdens zijn persconferentie. Hij vertelde dat het geen echte bail-out betreft omdat de aandeelhouders van Silicon Valley Bank nu al hun geld verliezen. Zij betalen de prijs voor hun mismanagement.
Dat klopt,… de aandeelhouders van SVB zijn hun aandelen kwijt. Maar wat met de aandeelhouders van alle andere Amerikaanse banken? Zij hebben hiermee zonet wél een bail-out gekregen. Hoe? Welnu, met deze garanties van de FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation) wordt indirect een run op de andere banken afgewend. Terwijl SVB ten onder ging aan een run on the bank, die werd veroorzaakt door een verlieslatende ‘fire sale’ van haar obligaties, worden andere banken en hun aandeelhouders, met garanties van de FDIC nu gered van datzelfde soort onheil. Want had de FDIC haar garanties niet uitgebreid, dan waren ook andere banken en hun aandeelhouders evenzeer ten prooi gevallen aan paniek. Dit is geen bail-out voor de aandeelhouders van Silicon Valley Bank, maar wel voor alle andere aandeelhouders van bankaandelen die hiermee de dans ontspringen.

De rust is hiermee niet weergekeerd

De 2 Year Treasury kelderde de afgelopen dagen met 100 basispunten. Dat is meer dan na die ‘zwarte maandag’ in 1987 of na de aanslagen van 11 september. Hetzelfde geldt overigens voor Duitse en Japanse staatsobligaties.

Zodra de beurs van Tokyo gisteren opende, werd de jacht geopend op de meest waardevolle ‘collaterals’ (1.) in de markt, de onderpanden zeg maar, waarmee traders hun posities afdekken. Niet-liquide posities van afgelopen vrijdag moesten snel worden afgeboekt om meteen de meest hoogwaardige collaterals te bemachtigen. Dit illustreert de onrust, het gebrek aan vertrouwen en meer nog, toont dit hoe de problematiek verder reikt dan louter de perikelen rond Silicon Valley Bank of Signature Bank.

De kleinere banken in Amerika staan er vandaag slechter voor dan een week geleden. Hun klanten ruilen steeds meer hun kleine, gezellige investeringsbanken voor de grote systeembanken die ‘too big to fail’ zijn. Bank of America, JP Morgan Chase, Wells Fargo zijn de typische go-to banks die als een veilige haven worden ervaren.

Banken, groot en klein, hebben de afgelopen jaren onmetelijke volumes aan obligaties opgekocht en dachten een centje te verdienen aan de ‘yield pick-up’ toen rentevoeten leken te blijven dalen. Door de renteverhogingen blijven de verliezen in die portfolio’s zich nu aan hoog tempo verder opstapelen. Daaraan verandert op korte termijn niets, tenzij de FED zou beslissen de rentevoeten te laten dalen.

De posities die sinds maandagochtend worden ingenomen, getuigen van enorme argwaan en een totaal gebrek aan onderling vertrouwen. Getuige daarvan is het omhoog schieten van Credit Default Swaps (2.), de prijs van euro-dollar futures (3.), de manier waarop iedereen zich klem hedget uit angst en voorzorg voor wat de komende dagen en weken kunnen brengen. Grote spelers en banken beschikken over meer dan voldoende liquiditeit, kapitaal of bank credit, maar dit geld vindt niet zijn weg naar kleinere banken die dit goed zouden kunnen gebruiken. Ook dat is een kwestie van vertrouwen. Een vertrouwen dat er duidelijk niet meer is.

En wie dacht dat het niet gekker kon… terwijl zowat alle financiële aandelen door het ijs zakten, steeg de beurswaarde van zowat alle andere aandelen.

Vergeet dus wat Biden, Yellen of Powell beweren en luister naar wat de markt ons vertelt.

- - - - - - - - - - - - - - - - - -
(1.) 'collateral' is 'onderpand'. Dit verwijst naar een activum dat wordt overgedragen van de leningnemer naar de kredietverstrekker om de terugbetaling van de lening te garanderen. De kredietverstrekking kan het onderpand verkopen wanneer de leningnemer niet aan zijn verplichtingen kan voldoen.

(2.) Een credit default swap (CDS) is een financieel instrument dat wordt gebruikt om het kredietrisico van een uitgevende instelling te beheren. Het werkt als een soort verzekering: de koper van de CDS betaalt een premie aan de verkoper, die belooft om de koper te vergoeden als de uitgevende instelling in gebreke blijft bij het aflossen van zijn schuld. CDS worden vaak gebruikt door beleggers om te speculeren op de kredietwaardigheid van een bedrijf of overheid.

(3.) Euro-dollar futures zijn gestandaardiseerde contracten die worden verhandeld op futures-beurzen en waarbij de koper en verkoper overeenkomen om in de toekomst euro's te verkopen en dollars te kopen, of vice versa, tegen een vooraf bepaalde prijs en op een vooraf bepaalde datum. Het doel is om zich te beschermen tegen wisselkoersrisico's of om te speculeren op toekomstige bewegingen in de euro-dollarkoers.