Lange schaduwen

Een korte, opiniërende publicatie over het averechts effect van economische sancties en de schade die deze generatie van Europese politici heeft aangericht.

Olieprijzen hebben een hoogste punt bereikt sinds oktober vorig jaar. WTI (US West Texas Intermediate) noteert nu $83.47. Brent klimt naar $87.38. De huidige olieprijzen zijn een product van meerdere factoren. Denk aan de productieverlagingen waaraan zowel Saudi Arabië en Rusland vasthouden. Westerse kruisraketten nemen Russische olie-installaties onder vuur. Internationale sancties verhinderen nog steeds Russische olie-exporten en tot slot zien we een daling in de hoeveelheid ruwe olie die zich leent tot de productie van diesel.

In deze korte publicatie bekijken we ondermeer hoe de economische sancties tegen de Russische olie- en gasindustrie een voorspelbaar tegengesteld effect opleveren en waarom de Russische inkomstenzijde nauwelijks schade ondervindt. Meer nog… die economie blijft gestaag groeien.

Dat heeft alles te maken met de wisselwerking tussen ‘prijs’ en ‘volume’. Iedere commodity-trader zal u vertellen dat het geld wordt verdiend op prijs, niet op volume. En zeker voor de handel in een extreem inelastisch product als petroleum. Minimale tekorten op de wereldmarkt leiden steevast tot forse prijsstijgingen. En ook omgekeerd. Plotse overschotten op de oliemarkt doen de olieprijs pardoes kelderen.

Wat als men sancties instelt op ‘prijs’?

De price cap op Russische olie is een maat voor niets gebleken. Dat liet zich eenvoudig voorspellen. Al is het maar omdat betaalbare energie essentieel is voor geïndustrialiseerde landen. In tegenstelling tot Duitsland, België of Nederland, hebben lucide landen als Indië, China of Japan hun economie niet ritueel opgeofferd en blijven zij handel drijven met Rusland. De doelstelling om met sancties de Russische olieprijs te kelderen, bleek al gauw een eerste misrekening.

Wat als men sancties instelt op ‘volume’?

Deze tweede misrekening is al even voorspelbaar en knullig. Haalt men de helft van het Russische olievolume uit de markt en berooft men daarmee Moskou van de helft van haar olie-inkomsten… dan maakt Moskou dit meteen goed op prijs. Ja, zo inelastisch is de olieprijs. Wat Putin verliest aan ‘volume’, maakt hij meteen goed op ‘prijs’. Voor Rusland blijven de inkomsten nagenoeg ongewijzigd. Meer nog,… daalt het volume dan behoudt Rusland meer oliereserves voor de toekomst, dan wanneer het vandaag de productiekraan wijd opendraait.

‘Oekraïne’ heeft de raketaanvallen op raffinaderijen, diep in het Russische binnenland, fors opgedreven. Deze maand alleen zouden 7 Russische olie-installaties zijn geraakt. Reuters rekende uit dat hiermee 375.00 vaten per dag, ofwel 7% van de Russische raffinagecapaciteit werd uitgeschakeld.

Het klinkt misschien contra-intuïtief, maar met iedere raketaanval op de Russische raffinagecapaciteit duwt het westen de prijs van Russische export-olie verder omhoog.

Indien het westen de Russische oorlogsmachine werkelijk tot stilstand had willen brengen door de Russische olie-inkomsten te laten kelderen, dan had men het omgekeerde moeten doen : stimuleer de Russische raffinagecapaciteit, overspoel de wereldmarkt met Russische olie, begeleid en bescherm desnoods Russische olietankers zodat ze met zekerheid hun cargo afleveren. Alleen zo duwt men de olieprijs naar een historisch dieptepunt, waardoor de Russische olie-inkomsten tot een fractie worden herleid en oorlog voeren plots onbetaalbaar wordt.

Wie heeft deze contraproductieve sancties dan in hemelsnaam bedacht? Temeer omdat de beproefde methode gekend is. Nl, de wijze waarop de U.S.S.R. tot bankroet en instorting werd gedreven. Door de olieprijs op de wereldmarkt moedwillig en langdurig te kelderen in de late jaren ‘80.

De knappe koppen achter dit economisch sanctiebeleid tegen Rusland, zijn dezelfde strategen die vandaag de Oekraïense oorlogsvoering op het slagveld bijsturen. Door te dreigen om nato-militairen naar het Oekraïense oorlogstheater te sturen. Dezelfde knappe koppen die de nederlaag en het nodeloze bloedvergieten in Avdiivka op hun palmares mogen zetten, de strategische grensstad in de Donbass waaruit de Oekraïense legers werden verdreven.

Het mag inmiddels voor iedereen duidelijk zijn dat het zegevieren van het Kiev-regime nooit het expliciete einddoel is geweest, maar wel om Rusland diepgaand en langdurig te verzwakken. Men had tot doel het Russische volk, de Russische natie, haar militaire en politieke leiding te vernederen. Alleen zo komt het Russische volk in opstand tegen Vladimir Putin, die op zijn beurt kon worden gewisseld voor een post-moderne versie van Boris Yeltsin : een kneedbare goedzak, liefst nuchter, die met pennentrek na pennentrek gedwee alle Russische kroonjuwelen voor een peulschil uitverkoopt aan Wall Street, Canary Wharf, Frankfurt en grootste fondsenbeheerders in de wereld. Zoals dat in de jaren ‘90 gebeurde, tot wanneer in het jaar 2000 een zekere Vladimir Putin ten tonele verscheen en de roof op de echte Russische rijkdommen, nutsbedrijven en industrie een halt toe riep. Dat is hem nooit vergeven.

kleine personen werpen lange schaduwen

Diezelfde knappe koppen, in realiteit amorele dwergen met een tijdelijk mandaat, hebben het abjecte onvermogen van het NATO-bondgenootschap bloot gelegd, zij hebben honderd duizenden Oekraïense oorlogsslachtoffers op hun conto en hebben tegelijk de onomkeerbare de-industrialisatie van Europa ingezet. Alle energie-intensieve bedrijfsactiviteiten zijn sedert het opblazen van de Nord Stream pijplijn verlieslatend geworden, waardoor investeerders en ondernemers het oude continent verlaten. We zien een kapitaalvlucht die tot een onvermijdelijke brain-drain leidt. Wij zijn er met z’n allen in geslaagd om de bakermat van eerste industriële revolutie in minder dan één generatie te herleiden tot een economisch avondland en industriële woestenij. Geopolitieke alchemisten op het Schumanplein, in het Elysée, Doningstreet en Willy-Brandt-Straße hebben onze zwarte, vruchtbare toplaag omgetoverd tot woestijnzand waarin ook de boer weldra geen leven meer bespeurt.

Wanneer kleine personen lange schaduwen werpen,
dan weten we dat de zon weldra onder gaat.

---

Vindt u dit een interessante publicatie, dan kan u die waardering tonen met een ‘like’ of delen binnen uw eigen netwerk of vriendenkring.
Zoals steeds kan u reageren in de comments of per mail.

---